Μνήμη η φυλετική

ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ;;

(γεωπονικά και εντομολογικά )

Κάθε χρόνο στην ίδια ζαρντινιέρα φυτεύω πεπονιές ( ένα είναι το πεπόνι, το λεγόμενο αργίτικο κι άλλο ένα το θρακιώτικο, τα άλλα είναι απλώς υβρίδια). Φέτος ή είναι κακή χρονιά ή αδυνάτισε ο σπόρος λόγω μονογονικότητας- η φύση ευνοεί τα διαφορετικά χαρακτηριστικά- και δεν έχουν δέσει (ακόμα) πεπονάκια.
Με την ανάπτυξη των φύλλων όμως, όπως κάθε χρόνο, εγκαταστάθηκε ένα αλογάκι της παναγιάς να ξεκαλοκαιριάσει !!
Χρήσιμο είναι μια που δεν πειράζει τα φυτά αλλά τρώει τα άλλα έντομα που μπορούν να κάνουν ζημιά στα φυτά.
Εδώ όμως δεν έχουμε σπόρους, ούτε έχω δει ποτέ άλλο στον μάλλον μεγάλο κήπο μου και δεν νομίζω πως ζουν περισσότερο από ένα χρόνο τέτοια έντομα οπότε δίκαια διερωτώμαι πως την βρίσκουν την πεπονιά αν όχι από φυλετική μνήμη ;

Οι Ιριδες και ο Βαν Γκογκ

( προφέρεται φαν Χοχ μα τότε είναι άγνωστος !! )

Πασίγνωστος ο πίνακας, τις δείχνει ανθισμένες. ο δυσλεκτικός στην ζωγραφική Τζι τις αποθανάτισε καλοκαιριάτικα, κορώνα σ' ένα βράχο, κάποιους μήνες μετά τις δόξες τους.
Ξεραμένα τ' απομεινάρια της άνοιξης στα στελέχη ανθοφορίας, πράσινα ακόμα τα σπαθοειδή φύλλα τροφοδοτούνε με χυμούς τα ριζώματα προετοιμάζοντας την γενιά της επόμενης άνοιξης. Χωρίς τα άνθη κανείς δεν τους δίνει σημασία, τον χειμώνα που πέφτουν και τα φύλλα η παρουσία τους ξεχνιέται ολοκληρωτικά και μόνο την άνοιξη περιμένουν τον καινούργιο ζωγάφο τους να τις αποθανατίσει.
Ο φωτογράφος έχει τις δικές του εποχές...