Γιατροί και γιατροί

Ηταν ένα ζεστό κυριακάτικο απόγευμα στο νησί. Ολα ήταν ήσυχα κι ειρηνικά στην αυλή κάτω από τα δένδρα όπου μια αντρική παρέα κουβέντιαζε χαλαρά. Φορούσαν όλοι τις στολές τους εκτός από τον διοικητή που ήταν με πολιτικά, έμενε μέσα στο στρατόπεδο και είχε βγει για λίγη κουβεντούλα με τους άντρες της βάρδιας. Σε λίγο θα βράδιαζε και θάρχιζε η επιστροφή των μαθητών της σχολής, οι μόνιμοι θα έρχονταν αύριο με το πρώτο καράβι. 
Ενα κόκκινο τζιπάκι "πόνεϋ" ανοικτό έτρεχε στον δρόμο, καμιά εκατοστή μέτρα πιο μακριά από το σημείο που καθόταν η παρέα όταν ξαφνικά τινάχτηκε στον αέρα έκανε μια περιστροφή κι έσκασε ανάποδα στο δρόμο. Οι ρόδες γύριζαν ακόμα στον αέρα όταν ο διοικητής σηκώθηκε γρήγορα και κατευθύνθηκε προς τα διαμερίσματά του. "Φρόντισε να μη πεθάνει μέσα στο στρατόπεδο, θα σε στείλω ναυτοδικείο" είπε απειλητικά στον αξιωματικό φυλακής με τον οποίο κουβέντιαζε φιλικά δευτερόλεπτα πριν. "Και μη με ενοχλήσεις για τίποτε" συμπλήρωσε "εγώ είμαι εκτός υπηρεσίας, εσύ διοικείς" .

Ηταν παλιά συνήθεια στο νησί για τις πρώτες βοήθειες να μπαίνουν στη σχολή όπου το ιατρείο λειτουργούσε επί 24ώρου βάσεως κι αυτό το ήξεραν οι αγροτικοί γιατροί που φρόντιζαν να μην είναι ποτέ στη θέση τους. Εξ άλλου και οι περισσότεροι ναύτες ή μόνιμοι ήταν από το ίδιο μέρος και κάθε κάτοικος είχε έναν γνωστό και μια δικαιολογία για να μπει μεσα στο στρατόπεδο και να κατευθυνθεί στο ιατρείο. Ξέρανε καλύτερα από τους ναύτες τον δρόμο μεσα στο στρατόπεδο, δεν χρειάζονταν συνοδεία.
Ο στρατεύσιμος αξιωματικός φυλακής ένοιωσε ένα σύγκρυο. Πριν λίγη ώρα ο επίσης στρατεύσιμος αξιωματικός γιατρός της βάρδιας του είχε ευγενικά ζητήσει την άδεια να συνοδεύσει την μνηστή του μέχρι το πλοίο. Του είχε κάνει τεράστια εντύπωση η τυπικότητά του, άλλοι βαθμοφόροι ακόμα και κατώτεροι θα έβγαιναν χωρίς καν να τον ενημερώσουν. Για τους ναύτες δεν υπήρχε λόγος να ζητήσουν άδεια, ο τοίχος ήταν δεν ήταν ενάμισυ μέτρο ψηλός, το μόνο πρόβλημα ήταν να μη τους ζητούσαν στο διάσημα της απουσίας τους αλλά το σαββατοκύριακο η σχολή ήταν άδεια κι όλα -συνήθως- κύλαγαν ήρεμα.

Δεν ήταν γιατρός αλλά δεν χρειαζόταν να είναι για να καταλάβει πως η κοπέλλα που οδηγούσε το τζιπάκι δεν είχε ελπίδες να επιζήσει. Μια μεγάλη τρύπα φαινότανε στο πίσω μέρος του κεφαλού της όπως ήταν ξαπλωμένη στο φορείο. Η νοσοκόμα έκανε ότι μπορούσε αλλά η αναπνοή της ακουγότανε σαν επιθανάτιος ρόγχος. Οι ναύτες που έστειλε γύρισαν μαζί  με τον αγροτικό γιατρό ή μάλλον με ότι αντιπροσώπευε τον αγροτικό γιατρό, ήταν κάτι παραπάνω από τύφλα στο μεθύσι. Πάντως και σ' αυτήν την κατάσταση αρνήθηκε να συνοδεύσει την κοπέλλα στο πλοίο.
Ο γιατρός υπηρεσίας γύρισε κι αυτός κι ανέλαβε την τραυματισμένη κοπέλλα, δεν μπορούσε όμως να την συνοδεύσει στο πλοίο.  Εμενε πάντα μέσα τα παρασκευοσαββατοκύριακα σαν στρατεύσιμος, τις άλλες μέρες αναλάμβανε ο μόνιμος. Δεν ήταν κι άσχημα να βρίσκεται τέσσερις μέρες στην Αθήνα, ήδη είχε ένα καλό όνομα ανάμεσα στους γιατρούς της ειδικότητας του. 
Είχε ενυπωσιάσει τον αξιωματικό φυλακής το πρωΐ της ίδιας μέρας όταν βρέθηκε στο ιατρείο. Ενας ναύτης βαρύμαγκας του ζητούσε με ζόρικο τρόπο να τον βγάλει εκτός υπηρεσίας για τη μεσημεριανή βάρδια (*)γιατί ήταν άρρωστος. Ηταν φανερό πως έλεγε ψέμματα. Ο γιατρός ψύχραιμα δεν του αρνήθηκε αλλά του είπε να γδυθεί για να τον εξετάσει. Ο βαρύμαγκας όταν βρέθηκε γυμνός έχασε όλη τη μαγκιά του. Ο γιατρός, με αυστηρό ύφος που δεν ταίριαζε με τα ευγενικά χαρακτηριστικά του, του έρριξε δυο χαστούκια γιατί θέλησε να φορτώσει τη βάρδιά του στους συναδέλφους του, τον κατσάδιασε και τον ξαπόστειλε.
Ενας άλλος ναύτης γιατρός που υπηρετούσε την θητεία του είχε βρει μια μηχανή και την πέρναγε φίνα. Είχε διαδώσει πως τα είχε με την κόρη του αγεεθά, (**) μάλιστα κάποια έπαιρνε τηλέφωνο στο στρατόπεδο και τον ζήταγε δηλώνοντας το όνομά της. Ο διοικητής δεν τολμούσε να το ψάξει γιατί αν ήταν αλήθεια θα έχανε την θέση του, προτιμούσε να μη τον στενοχωρεί όποτε του ζήταγε άδεια. Ο γιατρός αυτός είχε ιδρύσει μια από τις πρώτες τράπεζες σπέρματος και οι μαθητές της σχολής είχαν συνεισφέρει ώστε να πάνε καλά οι δουλειές του. Φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να βρίσκεται σαββατοκύριακο στο νησί.

Τα λεπτά περνούσαν και οι επιβάτες του τελευταίου πλοίου της επιστροφής είχαν αρχίσει να διαμαρτύρονται για την καθυστέρηση. Δεν υπήρχε ελικόπτερο για να πάρει την κοπέλλα και είχε ζητήσει από τον λιμενάρχη να καθυστερήσει την αναχώρηση των πλοίων μέχρι να βρει γιατρό να την συνοδεύσει. Ο λιμενάρχης το έκανε γιατί είχε κάποιες υποχρεώσεις όπως κι άλλοι από τις αρχές του νησιού.
Ο καπετάνιος του ταχύπλοου συνενοήθηκε με την εταιρία του  και έφυγε παρά την εντολή αφήνοντας το πλοίο της γραμμής σαν μόνη λύση. Μια από αυτές τις υποχρεώσεις ήταν που τους άφηναν να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους μέσα στον φρουρούμενο χώρο της σχολής ώστε να μην παθαίνουν μικροζημιές  όταν έβαζαν πρόστιμα σε παραβάτες. Οι κακιές γλώσσες λέγανε πως βάζανε και βενζίνη από αυτή του στρατού όπως και ο...
Μια αστραπή πέρασε από τα μάτια του αξιωματικού φυλακής : το μισό νησί είχε προεκλογικές αφίσσες " ή γιατρός ή δήμαρχος " και το άλλο μισό τον αντίλογο " και γιατρός και δήμαρχος ". Ητανε λίγες μέρες πριν τις δημοτικές εκλογές.
Πήρε τον δήμαρχο τηλέφωνο, κάτι του είπε και σε λίγο το πλοίο αναχωρούσε με τον δήμαρχο σε ρόλο γιατρού-συνοδού του άτυχου κοριτσιού. Μαζί του και η απειλή για το ναυτοδικείο.
Στα μισά της διαδρομής είχε εκπνεύσει, όπως έγραφαν την άλλη μέρα οι εφημερίδες.

(*) Στο Ναυτικό υπάρχουν μόνο τρεις βάρδιες 12-4, 4-8, 8-12, ώρες της μέρας και της νύχτας

(**) Αρχικά από το  Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, ο ανώτατος σττρατιωτικός βαθμός