Επαναλήψεις...

Καλό είναι να θυμόμαστε

ό,τι έχουμε περάσει 

στη φέξη και στη χάση

κι έτσι να πορευόμαστε

 

Παρασκευή, 30 Απριλίου 2010

Τι είναι η πατρίδα μας ;

.

Μην είν' οι κάμποι; τα βουνά ; που λέει ο ποιητής ;
Μην είναι οι θάλασσες που σύνορα δεν έχουν ;
Μην  είναι εσυ ; εγώ ; του γείτονα η γυναίκα  ;

Ολα είναι η πατρίδα μας κι' η θάλασσα κι ο ΠΑΟΚ 
κι΄η Αλόνησος, 
το γραφικό Γαλαξιδάκι,
η λίμνη η Αχερουσία,
η αποξηραμένη Κωπαΐς, κι' αυτή πατρίδα είναι.

Και τα σπίτια τα τσίλικα

 και τα ντυμένα με κισσό, μεράκι των ενοίκων

κι' από ατσάλι και γυαλί, κι' αυτά δικά μας είναι

κι' αυτά δικά μας είναι, κι' αυτά πατρίδα είναι.

Κι΄ η τέχνη, η παράδοση, κοινή των Βαλκανίων, στου μετανάστη τ' εργαλείο σαν την δεις, κι' αυτή πατρίδα είναι

παπούτσια που πατάν τον τόπο σου γυαλίζει...

...

...

Είμαστε όμορφοι πολύ, μα λίγο τεμπελάκοι...πατρίδα πάντα

γατόνια που λατρεύουμε τα όσα μας αξίζουν

ακόμα περισσότερο, κι' αυτά πατρίδα είναι 

των γερμανών τα γηρατειά, καθόλου δεν τα πάμε,

δεν είν' κομμάτι από μας, αυτό δεν ειν' πατρίδα

κι' ας τόβαψαν οι πονηροί, στο εθνικό το χρώμα

κι' αν στα σκουπίδια μας πετούν, χρηματιστών γραφεία

κι' αυτά σαν την πατρίδα μας, όμορφα θα τα δούμε

...

...

...

Που να τα νοιώσετε όλα αυτά εσύ, δυστυχισμένε

και συ, λησμονημένε

στο χώμα της πατήσατε, μα μυρουδιά δεν πήρατε !

.