Η διαφορά του γιώτα από το ήτα

Στην Ελλάδα που ζούμε μας αρέσουν τα διφορούμενα. Ενα κόμμα να κάνει όχι απλά την διαφορά αλλά να αλλάζει όλο το νόημα

Ηξεις, αφήξεις, ουκ εν πολέμω θνήξεις και την σκαπούλαρες

Ήξεις, αφήξεις ουκ, εν πολέμω θνήξεις και βλέπεις τα ραδίκια από τις ρίζες !

Είναι ο τόπος, το κλίμα, η γλώσσα δεν ξέρω, αλλά καμιά φορά δεν χρειάζεται ούτε καν κόμμα, η ίδια η λέξη έχει δυο αντίθετες σημασίες ;

απόφραξη, το βούλωμα

απόφραξη και το ξεβούλωμα !!

Αλλες φορές έχουμε ομόηχες λέξεις με γιώτα και ήτα αντίστοιχα που δίνουν διαφορετικό νόημα όπως :

κλίμα και κλήμα

ή και σχετικά κοντινές έννοιες όπως :

άχρηστος και άχριστος

Ισως αυτή η διαφορετικότητα να ενσωματώνεται σε γυναικεία χαϊδευτικά ονόματα όπως (με αλφαβητική σειρά)  Βιβή, Κική, Λιλή, Μιμή, Ριρή, Φιφή.

Ισως οι δυο όμόηχες συλλαβές του ονόματος να εκφράζουν αυτή την διπολικότητα που θεϊκά μελοποίησε ο Βέρντι στο  la donna e mobile

Από αυτά τα ονόματα, το πρώτο σε συνδυασμό με τα λογοπαίγνια του Bar-bar (αγαπαπάκι, αστερατάκι κ.λ.π.) δίνει δυο φράσεις που καλύπτουν την εξέλιξη και κατάληξη  κάθε σχέσης :

Με θέλει ; ( όλα ) στην ακρι(Βι)βή μου !

Δεν με θέλει ;  στην άκρη, Βιβή μου !

Η γάτα μου, η Μαριλού, αναρωτιέται...