Της Τσικνοπέμπτης κι όχι μόνο...

Έτυχε φέτος η Τσικνοπέμπτη να είναι ποδοσφαιρική, δηλαδή το βράδυ να έχουν ο ΟΣΦΠ στις 8  κι ο ΠΑΟΚ στις 10 ευρωπαϊκά παιχνίδια και σαν πιστός οπαδός του ΠΑΟΚ κατά τις 9.30 πήγα στην καφετέρια με την δορυφορική να  το παρακολουθήσω. Ακόμα έπαιζε ο ΟΣΦΠ και η καφετέρια  ήταν γεμάτη από στενοχωρημένους οπαδούς μια που δεν κέρδιζε. Βρέθηκα στο πατάρι και βρήκα ένα τραπεζάκι δίπλα  σε μια παρέα τεσσάρων νεαρών και ενός σαραντάρη που το έπαιζε αρχηγός :
- Μην ανησυχείτε όπου νάναι θάρθει και το γκολ... και στα δύο ταμπλό !
-Ο,τι πεις, "δάσκαλε"...να δούμε.
- Μη με υποβιβάζεις ρε...εγώ είμαι από καθηγητής και πάνω στο ποδόσφαιρο και τις γυναίκες !

Αδύνατος, μελαχροινός σγουρομάλλης με μουστάκι ποντικοουρά - Μπιθικότση στάιλ- στην ουσία αδιαφορούσε για το ματς και το μάτι του παρακολουθούσε τις λαγόνες της σερβιτόρας που ανεβοκατέβαινε τις σκάλες με τις παραγγελίες των πελατών. Εικοσάρα χαμογελαστή, νταρντάνα με γλυκό πρόσωπο, πολύ μαλλί και πιασσάρικο σώμα, τυπική περίπτωση για να αφήσεις γενναίο πουρμπουάρ.

Η παρέα του "δάσκαλου" ψιλοέβριζε που δεν έμπαινε γκολ κι ο δάσκαλος τόχε ρίξει στο παραγάδι με την σερβιτόρα όποτε πέρναγε.
- Για σένα και διακοπές στην Αίγινα !
- Η ωραιότερη γυναίκα που είδα στη ζωή μου! 
και άλλα όμορφα.
Η μικρή τα ανεχότανε, δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς στο τραπέζι του "δάσκαλου" υπήρχε ανοιγμένο μπουκάλι ουίσκι - πρώτη φορά το είδα σε καφετέρια- και κάτι θλιβεροί μεζέδες, ολίγη από τοστ και τοματοελιές. Γκολ δεν έμπαινε κι ο "δάσκαλος" έλεγε ιστορίες πως είχε ρίξει τις ωραιότερες και πιο δύσκολες γκόμενες. Μόνο ένας τον άκουγε, οι άλλοι ήταν καρφωμένοι στην οθόνη.
- Δεν την βλέπω να πέφτει, του είπε ο ένας
- Νωρίς είναι ακόμη, απεκρίθη ο "δάσκαλος".
- Οχι ρε πούστη μου, ανέκραξαν οι υπόλοιποι βλέποντας την κόκκινη κάρτα που εισέπραξε ένας ποδοσφαιριστής του θρύλου. Αντε τώρα να κερδίσεις...
Την φώναξε για λογαριασμό και πρέπει να της άφησε καλό φιλοδώρημα αλλά πέρα από κάποιες κοινοτυπίες η κοπέλλα δεν φάνηκε να έχει όρεξη για περισσότερα.
Το ματς δυσκόλεψε, οι οπαδοί έβριζαν τον διαιτητή με κάθε σφύριγμα και η σερβιτόρα ήρθε να μου φέρει τον καφέ μου. 
Ευκαιρίας δοθείσης ο "δάσκαλός" δεν κρατήθηκε
- Το ονοματάκι σου, κούκλα μου ;
- Τέτια
- Τι τέτοια ;
- Τέτοια κι αλλιώτικα του πέταξε φεύγοντας.
- "Δάσκαλε" ρεζίλι μας έκανες, δεν μας ρώταγες που το ξέραμε ; Τέτια την λένε !
- Δεν σε βλέπω σε φόρμα απόψε του είπε ένας άλλος. Απογοητευμένος από το παιχνίδι του ΟΣΦΠ, έστρεψε το ενδιαφέρον του στα γκομενικά
- Μέχρι να φύγουμε θάχω κλείσει ραντεβού επέμενε ο γόης.
Στην ώρα η κοπέλλα επανήλθε με πέντε σφηνάκια λέγοντας
- Προσφορά του καταστήματος.
Οι πιτσιρικάδες ξεκίνησαν να πιούνε
- Αλτ, φώναξε ο "δάσκαλος" δε θα τα πιούμε αν δεν πιείς και συ, είπε στην κοπέλλα
- Μα...
- Αλλιώς πάρτα πίσω !
Η κοπέλλα κατέβηκε και ξαναγύρισε με το σφηνάκι της στο χέρι. ο αφεντικός δεν ήθελε να δυσαρεστήσει τον πελάτη που άνοιξε μπουκάλι.
- Ελα στην υγειά μας, την έβαλε να τσουγκρίσει με όλους και μόλις τα ήπιανε της ζήτησε τηλέφωνο.
- Δεν έχω
- Ελα ! και πως σε βρίσκουνε ;
- Λογω τιμής δεν έχω, επικοινωνώ με το φέησμπουκ
- Πως θα σε βρω εκεί ;
- Ψάξε !
- Πως να σε ψάξω ; δώσε μου μια φωτογραφία σου!
- Τι την θες;
- Να με βοηθήσει στο ψάξιμο. Και μετά θα την κορνιζάρω στο γραφείο μου να σε έχω σαν ...
- Εικόνισμα ; Μήπως προτιμάς να είμαι γυμνή ;
- Αν έχεις, ακόμα καλύτερα...
- Αμέσως! 
Τα χέρια της έπιασαν το τσαντάκι της κι ο "δάσκαλος" έρριξε μια θριαμβευτική ματιά στους πιτσιρικάδες που μείνανε έκπληκτοι. 
Η κοπέλλα το άνοιξε, έβγαλε μια φωτογραφία και του την έδωσε.
- Είναι από τα βαφτίσια μου. Βαστάω μερικές για φορτικούς σαν και σένα!
Σκάσανε στα γέλια οι πιτσιρικάδες, πάνω στην ώρα το ματς τελείωσε χωρίς γκολ κι ο "δάσκαλος" την έκανε με πλάγια βηματάκια...
Σε λίγο άρχιζε το ματς του ΠΑΟΚ.

Παντοφλίτσες !!

Κάθε τόσο έβαζε στα φαγητά μια δική του πινελιά. Στηριζόμενος στο γεγονός πως τα καλά υλικά δεν μπορεί παρά να δώσουν καλό φαγητό αντί να ακολουθεί τις τετριμένες συμβουλές των απανταχού μαγείρων  όπως φρεσκοκμένο πιπέρι, σκόρδο χωρίς την "νουρίτσα" του και τέτοια ξεκίνησε να φτιάχνει τα φαγητά όπως τα θυμόταν και τα φανταζόταν. Γιατί δεν θυμότανε να μην του άρεσαν τα φαγητά της μάνας του που δεν φρεσκόκοβε το πιπέρι ή που δεν πέταγε την πράσινη ουρά από το σκόρδο, μόνο το χρώμα θα μπορούσε να χαλάσει, όχι τη γεύση.
Σαν προσωπική του πινελιά του άρεσε και να αλλάζει ελαφρά τα ονόματα των φαγητών, περίπου όπως κάνουν με τα μοντέλα οι γιαπωνέζικες-κυρίως- εταιρίες αυτοκινήτων. 
Ετσι έφτασε στις μελιτζάνες παντοφλίτσες !!

Η φωτό δεν είναι από γεμάτο ταψί σαν μια απόδειξη πως το φαγητό τρώγεται και δεν βλέπεται μονάχα...

Τα υλικά (για ένα ταψί 35εκ.)

5 μελιτζάνες μακρόστενες
4 ντομάτες για σάλτσα
3 σκελίδες σκόρδο
500 γρ. κιμά από χοιρινό
3 αυγά
2 κουταλιές της σούπας τριμένο πεκορίνο ή κεφαλογραβιέρα
λίγη φέτα τυρί  ( 100 γρ.)
3 φρυγανιές μικρού σχήματος

λάδι, αλάτι, πιπέρι, ξερή καφτερή πιπεριά τριμμένη

Η εκτέλεση (παίρνει περίπου μια ώρα )

Με τον αποφλοιωτή (πίλερ στα...ελληνικά ! ) γυμνώνουμε τις μελιτζάνες, τις χωρίζουμε στα δύο κατα μήκος, τις αλείφουμε λάδι με το πινέλο και τις ψήνουμε ελαφρά στον φούρνο ή στην σχάρα.
Συγχρόνως ρίχνουμε στο μπλέντερ τις τρεις ντομάτες και το σκόρδο, κτυπάμε και χύνουμε το υγρό σ' ένα μεγάλο τηγάνι. Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι, μπούκοβο, λάδι και τηγανίζουμε ελαφρά τον κιμά.
Κτυπάμε στο μπλέντερ την τέταρτη ντομάτα και τον χυμό της τον ρίχνουμε για υγρά στο ταψί μαζί με ελάχιστο λάδι.
Μ ένα κουταλάκι αφαιρούμε λίγο από το κέντρο του κάθε κομματιού μελιτζάνας και το ρίχνουμε κι αυτό στο ταψί. Στο κάθε κομμάτι μελιτζάνας βάζουμε τον κυμά μαζί με μια λεπτή φέτα από τυρί φέτα. Δεν προσέχουμε μήπως μας πέσει κάτι κάτω από την μελιτζάνα, αντίθετα, αυτά που πέφτουν δίνουν νοστιμιά στην σάλτσα του !
Σ' ένα μπόλ ή ένα βαθύ πιάτο κτυπάμε τα αυγά μαζί με την τριμμένη πιπεριά και το πεκορίνο. Προκύπτει μια παχύρρευστη σάλτσα την οποία απλώνουμε πάνω σε κάθε κομμάτι μελιτζάνας.
Ψήνουμε στους 220 για 20 περίπου λεπτά.

Συνοδεύεται από ζυμωτό ψωμί, πράσινη σαλάτα κι ένα καλό κόκκινο κρασί. Ας είναι και ροζέ. Καλό όμως !