14

Δεκατέσσερα μηνάκια...

Φορτήν μάνθς

Κατόρζ μουά

Κουατόρντιτσι μέζι

Δεκατέσσερις μήνες αναμονής πέρασαν, σαν μια άλλη στρατιωτική θητεία περιμένοντας την σύνταξή μου. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις τους πρέπει αύριο να είναι η μέρα πληρωμής. Για όσους δεν είχαν νοοτροπία τζίτζικα σαν και μένα ή για όσους είχαν άλλο εργαζόμενο μέλος στην οικογένειά τους ίσως να ήταν πιο εύκολη η αναμονή σ' ένα κράτος που  καθυστερεί ατόκως τις οφειλές του αλλά τοκίζει από την πρώτη μέρα της καθυστέρησης τις οφειλές των πολιτών του. Αλλά ξέχασα, έχω καιρό να γράψω, αυτά δεν είναι θέματα που απασχολούν τα πολιτικά μας κόμματα, αυτά ασχολούνται με τα μεγάλα, τα ιδανικά, τις μεγάλες δεσμεύσεις και την ξινή μυρουδιά των άστρων...
Ηταν ένα διάστημα στην κυριολεξία νεκρό, ένα σωρό πράγματα που είχα σκοπό να κάνω όταν θα είχα αφθονία ελεύθερου χρόνου έπαιρναν την μια αναβολή μετά την άλλη, μέχρι που σχεδόν ξεχάστηκαν κι έμεινε το παράπονο για μια ταλαιπωρία χωρίς να φταίω. Σαν το παράπονο των ΠΑΟΚτσήδων που μεγάλωσε σήμερα  όταν διάβασαν πως ο Ιάπωνας παίκτης της Σάλκε παραδέχτηκε πως η μπάλα βρήκε το χέρι του πριν το πρώτο και καθοριστικό γκολ του αγώνα αφου με 0-0 ο ΠΑΟΚ πέρναγε. Οι Ιάπωνες έχουν άλλοι κουλτούρα, θυμήθηκα στην Βιέννη, ένα βράδυ, ένα άδειο κουτάκι κόκακόλας που στροβιλιζότανε στο τέρμα μας κυλιόμενης σκάλας στην πλατεία του Αη Στέφανου. Ολες οι φυλές του Ισραήλ το έβλεπαν και προσπερνούσαν, ο Ιάπωνας έσκυψε και το μάζεψε, επιβεβαιώνοντας την πρόβλεψη κάποιου κοσμογυρισμένου γνωστού μου.
Το ότι αυτό το διάστημα έμοιαζε με στρατιωτική θητεία δεν οφείλεται μόνο στην διάρκεια αλλά και στην ψυχολογική κατάσταση που είχα περιέλθει με τα πάμπολλα "απαγορεύεται'" όχι κάποιου αόρατου στρατιωτικού κώδικα αλλά της οικονομικής ανέχειας. Υπάρχουν όμως και διαφορές που οφείλονται κυρίως στην ηλικία, είναι δύσκολη όχι μόνο η προσαρμογή σε δύσκολες καταστάσεις σε μεγάλη ηλικία αλλά ακόμα και σε καλύτερες καταστάσεις, το έχω ζήσει αυτό όταν έκοψα το τσιγάρο.
Γι αυτό  μπορεί να μη μου ξαναλείψουν τα χρειώδη στο εξής αλλά  πολυ φοβάμαι μήπως μου τελειώσουν τα όνειρα, βασική μου παρέα και τροφή σ' όλο αυτό το διάστημα της αναμονής.
Οψόμεθα.