Σκουπιδάκια

Κι όπως σκούπιζε κάποιο σκουπιδάκι κύλισε και βγήκε έξω απ' το φαράσι. Το ξανάσπρωξε μέσα μα αυτό την σκαπούλαρε ξανά και ξανά.Τότε πρόσεξε τα λόγια απ' το τραγούδι που άκουγε, το φινάλε του Φάλσταφφ.
Tutti gabbati, (όλοι ξεγελασμένοι.)
Irride l'un l'altro ogni mortal (κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλο, οι θνητοί)

Τεντώθηκε από το σκύψιμο και το κοίταξε αφ' υψηλού...
"Με μένα θα τα βάλεις" σκέφτηκε και με μια αποφασιστική κίνηση της σκούπας το έβαλε ξανά στο φαράσι.

Ma ride ben chi ride (μα γελά καλύτερα)
la risata final (όποιος γελάει τελευταίος)

Ενα χαμόγελο σαρδόνειο χαράχτηκε στα χείλια του καθώς βάδιζε προς τον σκουπιδοτενεκέ με το σκουπιδάκι γερά φυλακισμένο μεταξύ σκούπας και φαρασιού. Σαν απο μηχανής θεός ένα άλλο αιωρούμενο σκουπιδάκι μπήκε στη μύτη του.

Ααααψουουουου !

tutto nel mondo e burla (όλος ο κόσμος είναι μια τρέλλα)
l' uomo e natto burlone (ο άνθρωπος γεννιέται με την τρέλλα )

Ο Βέρντι με τον Σέξπιρ αγκαλιά από ψηλά έβλεπαν χαμογελώντας το σκουπιδάκι να ξεφεύγει απ' το φαράσι. Ο Πεπίνο δεν μπόρεσε να μην αυτοθαυμάσει τον εαυτό του που αποφάσισε να σταματήσει τις μελοποιήσεις μ' αυτά τα στιχάκια του Μπίλλυ.

Tutti gabbati...
συνέχιζε να ακούει στο ραδιόφωνο...