Πέντε μήνες μετά κι έπειτα από ένα σκληρό χειμώνα επισκέφτηκα τον τόπο της θερινής διαμονής μου. Πολλά τα πράγματα που θέλανε δουλειά περιόρισαν την διασκέδαση σε μια βόλτα πριν φύγω ξανά για το λεγόμενο "κλεινόν άστυ".
Ο Απρίλης είναι ο μήνας των λουλουδιών στην πραγματικότητα, ο Μάης έχει μόνο το όνομα, το πάρτυ έχει αρχίσει...
Κι ο κυρ Βοριάς όμως άφησε τα σημάδια του, μετά από 50 χρόνια η σκάλα για το φέρρυ μποτ δεν άντεξε. Για μικρό χρονικό διάστημα υπήρξε η γραμμή με Ιτέα και Αίγιο, μετά το άνοιγμα του δρόμου
Ναυπάκτου - Ιτέας την κατέστησε ασύμφορη. Το "τσιμέντο" ήταν στέκι παράκτιων ψαράδων με τα καλάμια τους, τώρα που κατέρρευσε πολύ δύσκολα θα επισκευασθεί.
Προχωρώντας στο λιμάνι μια βάρκα φέρνει ακόμα τα σημάδια από τα αλευρομουτζουρώματα της Αποκριάς, ας ελπίσω όχι ανεξίτηλα, όλες οι βάρκες είναι ωραίες και στολίδια στο λιμάνι.
Συνέχεια της βόλτας πέρα στο δασάκι και μια ανεμώνη που βρήκε διαφυγή σε κάποιο κενό της ασφάλτου.
Το τέρμα της βόλτας σημαδεύει το προσκυνητάρι του Αγίου Φανουρίου, στην μύτη που λέγεται Κεντρί.
Πάντα αναμένο το καντήλι από περαστικούς στον άγιο που βοηθά στην ανεύρεση χαμένων ή κρυμμένων πραγμάτων (και όχι μόνο). Προς το τέλος του Αυγούστου η γιορτή του με το ωραίο έθιμο της φανουρόπιττας.
Πιο πίσω φαίνεται κτίσμα που κάποτε λειτουργούσε σαν ταβέρνα, αναψυκτήριο, ακόμα και ντισκοτέκ. Σήμερα περιορίζεται στο ρόλο του καταλύματος για κατασκηνώσεις προσκόπων.
Σχεδόν αναγκαστική η επιστροφή στην Αθήνα αφήνει μια στυφή γεύση, ακριβώς όπως την εκφράζει η φωτογραφία, κι όμως απέχει λιγότερο από 4 ώρες από τις άλλες...
Κυψέλη, 2015
Καλό Πάσχα
Ο Απρίλης είναι ο μήνας των λουλουδιών στην πραγματικότητα, ο Μάης έχει μόνο το όνομα, το πάρτυ έχει αρχίσει...
Κι ο κυρ Βοριάς όμως άφησε τα σημάδια του, μετά από 50 χρόνια η σκάλα για το φέρρυ μποτ δεν άντεξε. Για μικρό χρονικό διάστημα υπήρξε η γραμμή με Ιτέα και Αίγιο, μετά το άνοιγμα του δρόμου
Ναυπάκτου - Ιτέας την κατέστησε ασύμφορη. Το "τσιμέντο" ήταν στέκι παράκτιων ψαράδων με τα καλάμια τους, τώρα που κατέρρευσε πολύ δύσκολα θα επισκευασθεί.
Προχωρώντας στο λιμάνι μια βάρκα φέρνει ακόμα τα σημάδια από τα αλευρομουτζουρώματα της Αποκριάς, ας ελπίσω όχι ανεξίτηλα, όλες οι βάρκες είναι ωραίες και στολίδια στο λιμάνι.
Συνέχεια της βόλτας πέρα στο δασάκι και μια ανεμώνη που βρήκε διαφυγή σε κάποιο κενό της ασφάλτου.
Το τέρμα της βόλτας σημαδεύει το προσκυνητάρι του Αγίου Φανουρίου, στην μύτη που λέγεται Κεντρί.
Πάντα αναμένο το καντήλι από περαστικούς στον άγιο που βοηθά στην ανεύρεση χαμένων ή κρυμμένων πραγμάτων (και όχι μόνο). Προς το τέλος του Αυγούστου η γιορτή του με το ωραίο έθιμο της φανουρόπιττας.
Πιο πίσω φαίνεται κτίσμα που κάποτε λειτουργούσε σαν ταβέρνα, αναψυκτήριο, ακόμα και ντισκοτέκ. Σήμερα περιορίζεται στο ρόλο του καταλύματος για κατασκηνώσεις προσκόπων.
Σχεδόν αναγκαστική η επιστροφή στην Αθήνα αφήνει μια στυφή γεύση, ακριβώς όπως την εκφράζει η φωτογραφία, κι όμως απέχει λιγότερο από 4 ώρες από τις άλλες...
Κυψέλη, 2015
Καλό Πάσχα
Μολις το ειδα.....σαν φωτορεπορταζ...συγχαρητηρια...ειστε σαφεστατος!!
ΑπάντησηΔιαγραφή