Γιατί είμαι ΠΑΟΚg's ;;;

Γιατί είμαι ΠΑΟΚg's  ;;;

αναδημοσίευση με  την υπενθύμηση πως πολλοί αλλάζουν κομματική τοποθέτηση αλλά ποτέ ομάδα γιατί η ποδοσφαιρική προτίμηση είναι πιο αντιπροσωπευτική του ανθρώπου από την πολιτική.

Ενας από τους λόγους είναι ότι αγαπάω (ειλικρινά) τις γυναίκες καθώς και ότι άλλο ( από τα λίγα πράγματα που) κάνω στην ζωή μου. Η γυναικεία ομάδα του ΠΑΟΚ είναι μόνιμα πρωταθλήτρια (πέρισυ μάλιστα ΑΗΤΤΗΤΗ ) και μετέχει στο αντίστοιχο Champion's League. η φωτογραφία είναι από την νίκη της με 1-0 επί της αυστριακής πρωταθλήτριας.

Οι πιο ψαγμένοι καταλαβαίνουν γιατί τα ΜΜΕ σνομπάρουν το γυναικείο ποδόσφαιρο τώρα, θα γίνει της μόδας όταν φιάξουν ανταγωνιστικές ομάδες οι "αιώνιοι", θυμηθείτε με, όπως συμβαίνει με το γυναικείο μπάσκετ και βόλλεϋ που προβάλλονται αρκετά.

Αφορμή για αυτό το ποστ μου έδωσε το σχόλιο ενός συμπλόγκερ που μου έγραψε ότι οι ΠΑΟΚgήδες και οι Ολυμπιακοί είναι κοντά, αλληλοκαταλαβαίνονται. Δεν διαφωνώ αλλά ειναι η μία μόνο πλευρά του νομίσματος. Ο Ζουράρις είχε γράψει προ 20 ετίας περίπου,  στα "πέτρινα" χρόνια,  ένα άρθρο στο οποίο ανέλυε γιατί ο Ολυμπιακός είναι μια μικρογραφία του ΠΑΟΚ, παρέλειπε βέβαια να πει περισσότερο επιτυχημένη όσον αφορά τους τίτλους. Είχε μια κάποια βάση το σκεπτικό του αλλά του λείπανε και πολλές άλλες.

Κατ' αρχάς οι περισσότεροι οπαδοί άλλων ομάδων -πλην Αρη- δηλώνουν μια συμπάθεια προς τον ΠΑΟΚ, μια δεύτερη προτίμηση. Οι Ολυμπιακοί λόγω τύψεων από τις κλοπές τίτλων επί Γουλανδρή αλλά και γιατί η ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκη θυμίζει Τούμπα, οι Παναθηναϊκοί επειδή... μοιάζουν τα γράμματα, πάντοτε ήθελαν ένα Κ για να νοιώσουν ολοκληρωμένοι, οι ΑΕΚτσήδες λόγω κοινής καταγωγής, κ.λ.π., κ.λ.π.
Δεν ξέρω κανέναν που να έχει σαν δεύτερη προτίμηση του τον ΟΣΦΠ ή τον ΠΑΟ ή την ΑΕΚ εκτός από τους τοπικιστές που δηλώνουν σαν πρώτη ομάδα, την ομάδα του χωριού τους.

Οι οπαδοί του Αρη βρίσκονται από χέρι σε μια σύγχυση, πιστεύουν πως ο Αρης είναι ο θεός του πολέμου επειδή κάποτε έγραψε έτσι ένας άσχετος φιλόλογος . Τότε η Αθηνά που στην Φ΄ ραψωδία της Ιλιάδας  πλακώνει τον Αρη στο ξύλο και στα αγάλματα εμφανίζεται με δόρυ και ασπίδα τι είναι ; Θεά της σοφίας ; Απλά ο Αρης είναι σαν άμυαλος και καταραμένος από τον Δία (Ιλιάδα, ραψωδία Ε΄ ) είναι ο θεός του καυγά, του τσαμπουκά γι' αυτό και συχνά πυκνά τις τρώει ακόμα κι από θνητούς όπως ο Διομήδης στην Ιλιάδα πάλι. Ο πόλεμος θέλει μυαλό, ο καυγάς, δεν το χρειάζεται.

Ελάχιστοι έχουν το θάρρος να δουν την αλήθεια κατάματα, να ζήσουν αυτό που ονειρεύονται, να  ξεχωρίσουν τι ΘΕΛΟΥΝ από αυτό που ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ 

.

 Ο ΠΑΟΚ είναι σαν την ερωμένη, σαν τον κρυφό εραστή της γυναίκας, είναι για όσους και όσες έχουν το θάρρος να κάνουν το κέφι τους και να σταθούν πάνω από συμφέροντα κι' ανάγκες, για όσους και όσες ξέρουν ότι η ευτυχία είναι στιγμές και ότι η μεγαλύτερη αποτυχία είναι να είσαι επιτυχημένος  σε όλα και  ... "πολιτικά κορρέκτ".

Πολύ πιο εύκολο είναι να ζεις στο τέλμα της μόνιμης σχέσης σου με την σιγουριά που προσφέρει  η εξοστράκιση των κρυφών επιθυμιων σου, είναι σαν να έχεις εξασφαλισμένη την εύνοια της διαιτησίας στο πρωτάθλημα και μετά να το πανηγυρίζεις με κόκα-κόλα λάιτ... ενώ όταν ο ΠΑΟΚ παίρνει τίτλο όπως το 76 ή κύπελλο όπως το 2001 γίνεται σεισμός και οι δονήσεις του κρατάνε χρόνια όπως και οι ερωτικές κορυφώσεις, άσε που επηρεάζονται και οι "τρίτοι" συμπαθούντες.

Αμα είναι να καβαλήσεις κάτι...καλύτερα κλαδί παρά καλάμι !

ΟΙ ΠΑΟΚgήδες είναι φυσικά υπεράνω αποτελεσμάτων, δεν περιμένουν από αυτά επιβεβαίωση, ακριβώς όπως θεωρούν την/ον σύντροφό τους την/ον καλύτερη/ο του κόσμου όσο είναι μαζί τους ,άλλωστε γι' αυτό είναι μαζί τους, δεν "βολεύονται" όπως οι άλλοι.

Θα έχετε δει το t-shirt με το λογότυπο  :

 
Οι ΠΑΟΚgήδες περηφανεύονται ότι ζήτησαν (και πέτυχαν) από τους παίκτες τους να χάσουν από την Καλαμαριά για να υποβιβασθεί ο Αρης !!!

Επίσης πανηγύρισαν την εντός έδρας ήττα με 0-4 (!) από την ΑΕΚ σ' ένα αλήστου μνήμης ματς.

Εξυπακούεται η προέλευση όλων των επιτυχημένων συνθημάτων που σφετερίστηκε κι η Εθνική ...

 

Ακόμα και στο βασίλειο των γατών οι ασπρόμαυρες γάτες, ΠΑΟΚάκια εκ γενετής υπερέχουν σε χαρακτήρα και ομορφιά, οι γατόφιλοι το γνωρίζουν και οι φίλοι αναγνωρίζουν την Breeze του γράφοντος.

Ο  ΠΑΟΚ  ΠΑΝΩ  ΑΠ'  ΟΛΑ

Το κοράκι

Από την διηγηματοποίηση...

Μικρός δεν ήξερε τι σήμαινε η λέξη, όχι το πουλί βέβαια αλλά σαν παρατσούκλι γι αυτούς που κουβαλάνε τα φέρετρα. Λογικό ήταν αφού απέφευγε τις κηδείες, του άρεσε η φράση "οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι νεκροί με τους αποθαμένους. Πλησιάζοντας τα τριάντα βέβαια, αναγκάσθηκε να συμμετέχει σε τέτοιου είδους τελετές μιας και οι νεκροί ήταν πλέον του στενού οικογενειακού κύκλου και η ηλικία του δεν επέτρεπε δικαιολογίες. Τότε όμως η απάντηση "κοράκι" στην ερώτηση "τι δουλειά κάνεις ;" δεν ήταν καθόλου διαφωτιστική.
Ετσι τους γνώρισε και πάνω στην δουλειά, κατάλαβε ποιό ακριβώς είναι το "κομοδινί" χρώμα που έχουν στα μαλλιά τους, ασσορτί με το μαύρο κουστούμι και την μαύρη γραβάτα πάνω στο άσπρο πουκάμισο, κατανόησε το "σοβαρό" τους ύφος και έμεινε έκπληκτος που ο "δικός" του, ο Νικόλας, διατηρούσε όλα αυτά τα στοιχεία και εκτός εργασίας. Εργασία, δευτέρα φύσις, που λένε...

Αρχικά τον είχε περάσει για πολύ σπουδαίο. Καθόταν σοβαρός, καλοντυμένος με το κουστούμι και την μαύρη γραβάτα, πάντα αμίλητος στο τραπεζάκι του, στο θορυβώδες από τους χαρτοπαίκτες καφενείο, πίνοντας το ουζάκι του ή σπανιότερα πορτοκαλάδα - δεν ήξερε τότε πως ήταν χορτασμένος από καφέδες στη δουλειά του. Τον είχε δει όμως να παίζει κάποιες φορές κουμ-καν με τους μεγάλους, αυτός και οι πιτσιρικάδες της παρέας του παίζανε πρέφα φτηνιάρικη, ίσα-ίσα να πληρώσει ο κερδισμένος τα ουζάκια με τα κέρδη. Στα μάτια του έφηβου τα περίπου σαράντα με πενήντα χρόνια του τον κατέτασσαν στην κατηγορία των μεγάλων και οικονομικά ισχυρών. Η σύγκριση γινόταν βέβαια με το πενιχρό φοιτητικό του χαρτζηλίκι και την δική του ηλικία.
Την πρώτη φορά που τον πρόσεξε καλύτερα ήταν σ' ένα καυγά στο κουμ-καν όπου διαπληκτιζότανε λεκτικά με τους άλλους. Σχημάτισε την εντύπωση πως είχε δίκιο από τον τόνο της φωνής του-ήταν σαν να τον έπνιγε- αν και τα λόγια που έλεγε ήταν ακατάληπτα, είχε χαθεί κάθε ειρμός από την σκέψη του. Απομακρύνθηκε από το τραπέζι όπου έπαιζε μ' ένα ύφος θιγμένης αξιοπρέπειας και μονολογώντας που και που. Θα τον είχε ξεχάσει αν δεν ερχόταν με την καρέκλα του να ζητήσει την άδεια να παρακολουθήσει το παιχνίδι τους, μήπως ηρεμήσει- έτσι είπε. Κάθισε δίπλα του και με σκουντήματα του ποδιού του τον οδήγησε σε κάποιες πετυχημένες επιλογές. Κέρδισε την συμπάθειά του και την εκτίμηση για τις γνώσεις του. Από τότε ήταν συχνός θεατής της πρέφας των νεαρών, με εύστοχες παρατητρήσεις στην απειρία του παιξίματός των. Μετά από λίγο έγινε ο τέταρτος της παρέας- παίζανε με τεμπέλη πλέον- και κανόνιζε να χάνει ώστε να πληρώνει τα ουζάκια των πιτσιρικάδων.

Εχοντας γίνει αναπόσπαστο μέλος της παρέας, όπως ήταν φυσικό άρχισαν να συζητάνε για διάφορα θέματα και τότε πίσω από το προσωπείο της σοβαρότητας φάνηκε η δουλειά και ο αληθινός χαρακτήρaς του Νικόλα. Χωρισμένος, μ' ένα παιδί που τόβλεπε μια φορά κάθε δυο μήνες έσερνε το κορμί του και την καλά κρυμμένη μιζέρια του απ' την δουλειά στο σπίτι, από κει στο καφενείο και μετά ξανά σπίτι. Από συνήθεια δεν έβγαζε τα ρούχα της δουλειάς εκτός από τα άσπρα γάντια. Τις λίγες φορές που δεν ερχότανε στο καφενείο πήγαινε τον χειμώνα σινεμά για να βγάλει γκόμενες- έτσι έλεγε- με την αλάνθαστη μέθοδό του : φρόντιζε και καθόταν δίπλα σε όποιαν του άρεσε και σιγά-σιγά ακουμπούσε το γόνατό του στο δικό της. Αν δεν αποτραβιότανε έβαζε το χέρι του στο γόνατό της και αν δεν αντιδρούσε το χέρι του τράβαγε την ανηφόρα μέχρι τον τελικό στόχο. "Οταν βάλεις το δάκτυλό σου μέσα της, ότι να της προτείνεις στις τουαλέττες του σινεμά, θα το δεχθεί" έλεγε στα αποχαυνωμένα μειράκια. "Το μυστικό είναι να ξέρεις να σταματάς όταν δεν βλέπεις ανταπόκριση, να μην πιέζεις τα πράματα". 
Το καλοκαίρι στα θερινά τα σινεμά δεν μπορούσε να δουλέψει το σύστημα, δεν υπήρχαν τα σκοτάδια της κλειστής αίθουσας κι ο Νικόλας αναζητούσε τις παρτεναίρ-θύματά του στις πλαζ : "Ξαπλώνεις και κανονίζεις να φαίνεται λίγο το πουλί σου από αυτήν που σ' ενδιαφέρει και της χαμογελάς. Αν δεις και σου χαμογελάσει όλα εντάξει, μαζέψου και πιάσε κουβέντα, τόχει πάρει το μήνυμά της. Αν σε βρίσει ή σε αγριοκοιτάξει κάνε τον προσβεβλημένο λόγω της αφηρημάδας σου και οπωσδήποτε ζήτα συγγνώμη."

Ομορφάντρας ο Νικόλας, ψηλός και κορμάρα και με πρόσωπο ηθοποιού που βάφει τα μαλλιά αλά γόης του Χόλλυγουντ, πρέπει να είχε τις επιτυχίες του, κυρίως σε κυρίες που πλησίαζε η ημερομηνία λήξης τους, οι συμβουλές του πρακτικά ήταν άχρηστες για τους πιτσιρικάδες εκτός και κυνήγαγαν παρωχημένες. Μόνο μία συμβουλή του φαινότανε ν' αξίζει :
"Είναι απίστευτο, έλεγε ο Νικόλας, πως η γυναίκα πάνω στην μεγάλη στενοχώρια της για τον χαμό κάποιου δικού της, γίνεται επιρρεπής στο σεξ. Φτάνει να ξέρεις να την πλησιάσεις με λόγια παρηγορητικά και αυστηρά φιλικές χειρονομίες μέχρι να ηρεμήσει. Τότε της έρχεται η όρεξη κι εσύ έχεις ήδη τα χέρια σου επάνω της. Εκμεταλλεύσου το".
Το ίδιο, έλεγε ο Νικόλας συμβαίνει και στα νοσοκομεία όταν κινδυνεύει η ζωή κάποιου συγγενούς της, βρίσκεται στην ίδια ψυχολογική κατάσταση.

Δεν είχε προλάβει να δοκιμάσει τις συμβουλές του Νικόλα όταν μιλώντας για την δουλειά του κατάλαβε πως ήταν τερατολόγος και σταμάτησε να δίνει βάση στα λεγόμενά του :
¨Εμένα που με βλέπετε έχουνε δει πράματα και θάματα τα μάτια μου στο νεκροτομείο. Παιδιά που να ψάχνεσαι γιατί πέθαναν και ερείπια που ν' απορείς πως ζούσαν. Αλλά ποτέ δεν έχουν δει πολύ πλούσιους ή πολύ διάσημους, πάντοτε τα φέρετρά τους είναι αδειανά. Κάποια στιγμή το κανονίζουν, κάνουν πως πέθαναν και πάνε και ζούνε σε κάποιο νησί όπου είναι μονάχα πλούσιοι και διάσημοι, μακριά από τα μάτια του κόσμου, χωρίς γορίλλες προστασίας και ενοχλητικούς παπαράτσι. Ούτε κινδυνεύουν να τους σκοτώσουν οι εχθροί κι οι ανταγωνιστές τους ή οι κακοποιοί για λύτρα. Κάνουν  και μια μεγαλοπρεπή κηδεία για τα μάτια του κόσμου, αλλά άκου εμένα, το φέρετρο είναι άδειο και το εσωτερικό του είναι στον επίγειο κρυφό παράδεισο. Αχ τι κάνουνε τα φράγκα και που να τα βρεις..."

Μετά σταμάτησε να έρχεται στο καφενείο. Ισως κι ο ίδιος ο Νικόλας συνειδητοποιώντας πως παραανοίχθηκε, άλλαξε στέκι και χάθηκε. Μπορεί ακόμα να κέρδισε το πρώτο λαχνό του λαχείου και να πήγε στο κρυφό νησί για τα επόμενα χρόνια της ζωής του. Ποτέ δεν έμαθε γιατί απέφευγε τις κηδείες εκείνο τον καιρό...

Βιβλία για το θέρος...

Μια ιδέα για προτάσεις βιβλίων στο φίλον ιστολόγιον του sarant μου ενέπνευσε αυτήν την απάντηση που παραθέτω κι εδώ :

Αν και δεν είμαι ιδιαίτερα φίλος (της ανάγνωσης) των βιβλίων (αντίθετα τα θεωρώ πολύ χρήσιμα όταν προσπαθώ να πιάσω κάτι ψηλά- είμαι και ζουμπάς) θα πρότεινα- βάσει λογικής- τα είδη των βιβλίων που θα πρέπει να επιλέξετε ανάλογα με τον τόπο της θερινής σας διαμονής

Αν βρίσκεστε στη θάλασσα πάρτε ένα βιβλίο με μικρές ιστοριούλες ώστε να βουτάτε στα ενδιάμεσα και να αποφύγετε το τσουρούφλισμα από το κόλλημά σας σ’ ένα ενδιαφέρον μυθί..
Πρόταση : Τσιφόρος, Παραμύθια πίσω απ’ τα κάγκελα (ποτέ δεν ξέρεις…)

Αν είστε στην Αθήνα, δεν βολεύεστε με καμιά εφημερίδα, να μην ξοδεύεστε κιόλας ; Ο τι και να διαβάσετε θα σας τρώει το παράπονο σε εποχές διακοπών.
Πρόταση : ΕΣΤΙΑ (αν βγαίνει ακόμα, έχει την πλάκα της)

Αν είστε στο εξωτερικό θα πει πως το φυσάτε το χρήμα, άρα σίγουρα θα βρείτε καλύτερη ασχολία από την ανάγνωση :
Πρόταση : κατάλογος της πόλης που βρίσκεστε by night

Αν βρίσκεστε συνειδητά το βουνό, στατιστικά για την επιλογή αυτή θα φταίει η μεγάλη σας ασχολία με την πολιτική η οπία θερμοκηπείται στα καφενεία της πλατείας των ορεινών χωριών. Προτιμείστε βιβλία με καλυμένη την πολιτική τους ιδεολογία
Πρόταση. Π. Δέλτα. Ο Τρελλαντώνης, ( στο χθες και η ενσάρκωσή του σήμερα.)

Αν βρίσκεστε στο βουνό γιατί εκεί έχετε ένα σπιτάκι και που λεφτά για διακοπές στην παραλία, κατανοώ την περίστασή σας και σας αφιερώνω αυτό για παρηγοριά, Oσον αφορά το διάβασμα :.
Πρόταση : Οδηγίες για την συμπλήρωση της φορολογικής δήλωσης εισοδήματος οικονομικού έτους 2012 :



ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΝ (εκτός συναγωνισμού) ΒΙΒΛΙΟΝ (δια πάσαν εποχήν, διαμονήν, νόσον κ.λ.π) τα

Δ Ι Α Φ Υ Σ Ι Κ Α

Κινητικότητα και κουνήματα

Ο,τι λάμπει δεν είναι χρυσός

Ας ξεκινήσουμε από τα (σεμνά) κουνήματα των τραγουδιστών, των ουδεμίαν σχέση εχόντων με την κινητικότητα των πολιτικών πλην κάποιων αβάσιμων φημών και μιας διαβολικής ομοιότητας. 

Επίσης κοινό είναι το τάκα-τάκα-τα, ο ένας το τραγουδάει και ο άλλος το παίζει σαν μπαλάκια στην καμπούρα των υπαλλήλων κοροϊδεύοντάς τους πως δεν ψάχνει απολύσεις αλλά...κινητικότητα

Στην μοναδική χώρα που λέγεται Ελλάς, στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία, έχουμε ένα πολίτευμα που θα έπρεπε να λέγεται κληρονομική κοινοβουλευτική δικτατορία για να πλησιάζει περισσότερο στην πραγματικότητα. 
Το δικτατορία αναφέρεται στο αδιαμφισβήτητο γεγονός πως ουδείς πολιτικός υπηρετεί αυτά για τα οποία εξελέγη αλλά κάνει ό,τι του κατέβη νομίζοντας πως για τέσσερα χρόνια έχει το ακαταλόγιστο. Στις περιπτώσεις που σφίγγουν οι κώλοι, το κωλοσύστημα επιλέγει εκλογές με λίστα κι έτσι γλυτώνουν την εκλογική αποδοκιμασία οι  πρωτοκλασάτοι γράφοντας σε κατάλληλο μέρος την  λαϊκή βούληση.

Μετά τους ενδοοικογενειακούς Κωστάκη και Γιωργάκη και τον τζακάτο Αντωνάκη έρχεται τώρα κι ο γιος (;) του Μητσοτάκη προαλειφόμενος να καλύψει το κενό που δεν μπόρεσε να καλύψει η Ντόρα, μάλλον γιατί προτίμησε το επίθετο του πρώτου συζύγου της και όπως είχε πει ο ομώνυμος του θωρηκτού πολιτικός εκ Μετσόβου, "όποιος βγαίνει απ' το μαντρί, τον τρωει ο λύκος".
Που πας ρε Τσίπρα, ξεβράκωτος ; Ψάξε να βρείς κανένα πρόγονό σου πολιτικό, έστω κοινοτάρχη γιατί αλλιώς προκοπή δεν έχεις. Αριστεροί-αριστεροί οι ψηφοφόροι σου αλλά θέλουν ένα υποκατάστατο του βασιλιά που έδιωξε ο Καραμανλής με το ανφέρ για νάρθουν στα ίσα τους. Αμα θέλανε λαϊκό ηγέτη και επανάσταση θα κάναν αρχηγό του Σύριζα, τον Πάμπλο τον Γκαρσία -που του αντιγράψανε το σύνθημα- νάχουν και τους ψήφους των ΠΑΟΚgήδων που δίνουν αυτοδυναμία.
Η εκδίκηση της ιστορίας ήταν η πρωθυπουργοποίηση του βρυκόλακα μέχρι να επέμβουν τα μεγάλα τζάκια να τον ρίξουν. Σαν αποκατάσταση των ταραγμένων ενδοδεξιών προστριβών θεωρείται η προώθηση του Κυριάκη (να κάνει ομοικαταληξία με Γιωργάκη, Κωστάκη κ.λ.π.) με την θυσία- σαν άλλης Ιφιγένειας εν Αυλίδι ή αλλαχού- της Θεοδώρας-Ντόρας.

Πανίσχυρο το μητρικό ένστικτο, υπερισχύει του πολιτικού, λένε άλλοι

Από το πουθενά ανέλαβε υπουργός σε κάποιο υπουργείο με περίεργο όνομα, με  σκοπό μάλλον να διαπραγματευθεί το ύψος και τα παρεπόμενα της νέας δανειακής δόσης (προς Θεού, ΟΧΙ  ΜΙΖΕΣ, να μην χαλάσουμε την πατροπαράδοτη οικογενειακή αρχή-δια νέες μεθόδους) θυσιάζοντας μερικές χιλιάδες υπαλλήλους στα πλαίσια της κινητικότητας- όρος ακατανόητος σαν αυτούς που πλασσάρουν οι γόνοι των πολιτικών δεινοσαύρων ώστε ό,τι κι αν προκύψει να είναι μέσα αφού κανένας δεν μπορεί να προσδιορίσει τι είναι κινητικότητα, ούτε ο ίδιος, ο χρυσός μας υπουργός.
 Ενώ κανείς δεν αμφισβητεί πως σαν κουνήματα του Χρυσού ορίζονται τα λικνίσματα ώμων, κεφαλής και λαγόνων του καλλιτέχνη