Είναι κάποιες νυχτιές που συνδυάζουν δυο πράγματτα : δεν έχουν φεγγάρι, ενώ συγχρόνως επικρατεί άπνοια, παντελής έλειψη και της παραμικρής ανάσας του ανέμου. Η θάλασσα τότε γίνεται ενας μαύρος καθρέπτης όπου κατοπτρίζονται τα φώτα της παραλίας και των σταθμευμένων πλεούμενων. Πριν κάποια χρόνια, πριν αναπτυχθεί η ηλεκτροδότηση της υπαίθρου υπήρχαν γωνίες όπου το σκοτάδι ήταν απόλυτο.
Εκεί τότε, πάνω στην ακίνητη επιφάνειά της μπορούσαμε να δούμε την αντανάκλαση ενός αστεριού. Το θεωρούσαμε πολύ σπουδαίο κάποτε και το κυνηγούσαμε στ' ακίνητα νερά, τις σκοτεινές της νύχτες.
Τώρα όμως το ηλεκτρικό έχει πάει παντού και τ' αστεράκια δεν βλέπουν πια την εικόνα τους στην θάλασσα και ζουν στη μοναξιά τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου