Καλως ήλθατε από τον Τζι

Το προηγούμενο μπλογκ μου είχε την θερμή υποστήριξη της Breeze, βασικότατη πηγή έμπνευσης. Η απώλειά της μου δημιούργησε την ανάγκη για ένα μετερίζι απ' όπου θα μπορώ να ξεπροβάλλω όσο με παίρνει αλλά και να εξαφανίζομαι μέσα σ' αυτό ή να το μεταφέρω όπου θέλω όπως ο πάγουρος, ο Βερνάρδος ο ερημίτης το σπιτάκι του.
Είναι το τίμημα μα και η απόλαυση της μοναξιάς.

Διηγήματα θα βρείτε στην διηγηματοποίηση
και ποιήματα στην ποιηματοποίηση

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014

Τι ποιεί ο ποιητής ;



Το ρήμα ποιέω-ποιώ είναι αρκετά παλιό και είχε, αλλά και έχει, αρκετές ένοιες όπως κατασκευάζω, δημιουργώ, κ.λ.π.  που αναφέρονται σε υλικά αλλά και πνευματικά πράγματα.
Το ρήμα χρησιμοποιήθηκε και στις θρησκείες αφού "πάντα εν σοφία εποίησεν" ο "Ποιητής των όλων".
Αυτό το εποίησεν το χρησιμοποιούσαν οι κατασκευαστές αγαλμάτων, οι γλύπτες με την υπογραφή τους από κάποιο χρονικό σημείο και μετά στην αρχαιότητα.
 "Ο Τάδε εποίησεν" ήταν ένα σταμάτημα του χρόνου την στιγμή που ο δημιουργός του αγάλματος πρόσθετε την τελευταία λεπτομέρεια. Αψυχο πράγμα το άγαλμα, δεν λέω, αλλά αυτό το πάγωμα του χρόνου λόγω της χρήσης του αόριστου το παραέκανε πτώμα και κάποιοι άρχισαν να το καταλαβαίνουν. Κάποιες (ευάριθμες) εκατοντάδες χρόνια μετά, η υπογραφή στα αγάλματα άλλαξε ο Τάδε δεν εποίησεν πλέον, τώρα "ο Τάδε εποίει".
Ετσι φάνηκε πως εξασφαλιζότανε η διαχρονικότητα του έργου αλλά...
Με τα χρόνια η ελληνική γλώσσα έπαψε να είναι η κυρίαρχη στον κόσμο, οι ελληνικές λέξεις πέρασαν σ' άλλες γλώσσες και η έννοια τους μειώθηκε, αυξήθηκε ή και αλλοιώθηκε. Ο δημιουργός, ο ποιητής και το δημιούργημα, το ποίημα στις λατινογενείς γλώσσες απέκτησαν εξειδίκευση στον έμμετρο λόγο και σ' αυτήν την έννοια περιορίστηκαν στην νέα ελληνική με την επιστροφή τους. Ο ποιητής εξειδικεύθηκε στην αντίστοιχη ποίηση, σε όλα τα άλλα αντικαταστάθηκε με το αντικείμενο και την κατάληξη -ποιός  π.χ. αρτοποιός, τραγουδοποιός, επιπλοποιός και από εκεί στις αντίστοιχες "ποιήσεις" όπως η επιπλοποιία αλλά και η κονσερβοποιία με την κονσερβοποίηση...
Βέβαια κανεις δεν χρησιμοποιεί σήμερα το ρήμα ποιώ κατά την δημιουργία των ποιημάτων, απλά λέει "γράφω ποιήματα". Αν όμως το έκανε, για να ήταν σωστός επειδή άλλο είναι ένα άγαλμα κι άλλο ένα ποίημα, θα έπρεπε να υπογράφει "ο Τάδε ποιεί" γιατί η δημιουργία ενός ποιήματος δεν τελειώνει ποτέ.
Χρόνια μετά ο δημιουργός μπορεί ν' αλλάξει μια λέξη και να πλησιάσει περισσότερο αυτό που θέλει να εκφράσει.

Και ο γράφων, κόντρα στην σαλαμοποίηση της εποχής επιμένει να ονομάζει τα μπλογκ της δημιουργίας του ποιηματοποίηση και διηγηματοποίηση αντίστοιχα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου