Από ένα καινούργιο στέκι θα συνεχίσω να σχολιάζω μερικές φορές τα καθημερινά όπως τα έβλεπα πάντοτε, από γωνία δύσκολη και πάντα ξεχασμένη απ' όσους χρησιμοποιούν το γράψιμο για να προωθήσουν ιδέες και εμπορεύματα. Τις άλλες φορές θα παρεμένω κλεισμένος στο καβούκι μου σαν τον βερνάρδο τον ερημίτη.
Δύσκολοι πάντοτε οι καιροί αλλά ακόμα πιο δύσκολοι σήμερα, αποτέλεσμα της απέραντης νομικολογίας, οικονομολογίας και της έλλειψης λογικής στον υπέρτατο βαθμό. Απορούν γιατί δεν αποδίδουν τα μέτρα και τα αλλάζουν με άλλα, της ίδιας όμως λογικής και φυσικά των ίδιων αποτελεσμάτων. Δεν γεννάνε λεφτά τα νέα μέτρα ούτε έντιμους πολιτικούς οι νέοι νόμοι, το αντίθετο θάλεγα. Αν θεωρείτε εντιμότερον τον Συνασπισμό ή το ΚΚΕ διότι πήραν περίπου από 10 εκ. ευρώ θαλασσοδάνεια ενώ ΠαΣοΚ και ΝουΔου από 100, απλά σκεφθείτε την (τότε) εκλογική τους δύναμη. Και μετά σκεφθείτε αν είναι ποτέ δυνατόν αυτός που πήρε 10 να καταγγείλει αυτόν που πήρε 100 αντί να κοιτάξει να αποτινάξει την ρετσινιά από πάνω του κι ας αθωώνει έτσι τον πολιτικό αντίπαλό του. Εχει και την δικαιολογία πως δεν έχει προσβάσεις στην δικαιοσύνη και μπορεί να βρεθεί μόνος μπλεγμένος οπότε καλύτερα η γενική αμνηστεία...
Μια οποιαδήποτε αλλαγή χρειάζεται όχι μόνο μέτρα αλλά και μέτρα με την σωστή σειρά αλλιώς ό,τι κτίζεις γκρεμίζεται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ενα καλό παράδειγμα (φαίνεται για την ώρα να) είναι ο Ιβάν Σαββίδης και ο τρόπος με τον οποίον ενεργεί στον ΠΑΟΚ : πρώτα κοιτάζει να απαλλαγεί το σωματείο από τα χρέη, μετά να κάνει σύγχρονο γήπεδο και μετά να κάνει ισχυρή ομάδα. Αντίθετα ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ πριν από χρόνια προσπάθησαν με ακριβές μεταγραφές να κάνουν ομάδα πριν φροντίσουν χρέη και γήπεδο, το σημερινό κατάντημα τους ήταν αναμενόμενο όπως αναμενόμενη ήταν και η σημερινή δυσχερής θέση της Ελλάδας όταν το 2009 ο Παπανδρέου επέλεγε τον δρόμο του Δ.Ν.Τ. λες και η ασπιρίνη θα βοηθούσε να ξαναφυτρώσουν τα χέρια που έκοβε.
Βέβαια η χρεοκοπία θα υποχρέωνε ΟΛΟΥΣ να χάσουν το ίδιο ποσοστό από τα λεφτά τους ενώ η δουλειά των πολιτικών ήταν να κερδίσουν χρόνο, να βγάλουν έξω τα λεφτά τους και των αφεντικών τους μετά ... κούρεμα. Το βλέπουμε με απάθεια τώρα που το ίδιο συμβαίνει στην Κύπρο, στην δικιά μας καμπούρα δεν το καταλαβαίναμε, σοβαρά απασχολημένοι με τα ποσοστά των κομμάτων στις εκλογές και πανηγυρίζοντας την "νίκη" των χρωμάτων μας.
Τότε βέβαια υπήρχε σε πολλούς η κουτοπόνηρη σκέψη πως ο δικός τους κλάδος θα εξαιρεθεί από τα μέτρα λόγω της πολιτικής ή συνδικαλιστικής δύναμης αλλά δεν κατάλαβαν πως αυτό αφορούσε μόνο τους ελάχιστους υπαλλήλους της Βουλής, κάποιους μεγαλοδημοσιογράφους και μερικούς ακόμα για όσο διάστημα είχαν την ανάγκη τους κι έτσι η πτώχευση ΤΟΤΕ που θα μπορούσε να ήταν μια καλή λύση "κάηκε".
Διότι το πλεονέκτημα της πτώχευσης είναι η επιλογή του χρόνου, επιλέγεις την στιγμή που θα μπορούσες να ανακάμψεις, όταν στην "επιλέγουν" οι άλλοι είναι από τα χειρότερα που μπορούν να σου συμβούν.
Δύσκολοι πάντοτε οι καιροί αλλά ακόμα πιο δύσκολοι σήμερα, αποτέλεσμα της απέραντης νομικολογίας, οικονομολογίας και της έλλειψης λογικής στον υπέρτατο βαθμό. Απορούν γιατί δεν αποδίδουν τα μέτρα και τα αλλάζουν με άλλα, της ίδιας όμως λογικής και φυσικά των ίδιων αποτελεσμάτων. Δεν γεννάνε λεφτά τα νέα μέτρα ούτε έντιμους πολιτικούς οι νέοι νόμοι, το αντίθετο θάλεγα. Αν θεωρείτε εντιμότερον τον Συνασπισμό ή το ΚΚΕ διότι πήραν περίπου από 10 εκ. ευρώ θαλασσοδάνεια ενώ ΠαΣοΚ και ΝουΔου από 100, απλά σκεφθείτε την (τότε) εκλογική τους δύναμη. Και μετά σκεφθείτε αν είναι ποτέ δυνατόν αυτός που πήρε 10 να καταγγείλει αυτόν που πήρε 100 αντί να κοιτάξει να αποτινάξει την ρετσινιά από πάνω του κι ας αθωώνει έτσι τον πολιτικό αντίπαλό του. Εχει και την δικαιολογία πως δεν έχει προσβάσεις στην δικαιοσύνη και μπορεί να βρεθεί μόνος μπλεγμένος οπότε καλύτερα η γενική αμνηστεία...
Μια οποιαδήποτε αλλαγή χρειάζεται όχι μόνο μέτρα αλλά και μέτρα με την σωστή σειρά αλλιώς ό,τι κτίζεις γκρεμίζεται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ενα καλό παράδειγμα (φαίνεται για την ώρα να) είναι ο Ιβάν Σαββίδης και ο τρόπος με τον οποίον ενεργεί στον ΠΑΟΚ : πρώτα κοιτάζει να απαλλαγεί το σωματείο από τα χρέη, μετά να κάνει σύγχρονο γήπεδο και μετά να κάνει ισχυρή ομάδα. Αντίθετα ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ πριν από χρόνια προσπάθησαν με ακριβές μεταγραφές να κάνουν ομάδα πριν φροντίσουν χρέη και γήπεδο, το σημερινό κατάντημα τους ήταν αναμενόμενο όπως αναμενόμενη ήταν και η σημερινή δυσχερής θέση της Ελλάδας όταν το 2009 ο Παπανδρέου επέλεγε τον δρόμο του Δ.Ν.Τ. λες και η ασπιρίνη θα βοηθούσε να ξαναφυτρώσουν τα χέρια που έκοβε.
Βέβαια η χρεοκοπία θα υποχρέωνε ΟΛΟΥΣ να χάσουν το ίδιο ποσοστό από τα λεφτά τους ενώ η δουλειά των πολιτικών ήταν να κερδίσουν χρόνο, να βγάλουν έξω τα λεφτά τους και των αφεντικών τους μετά ... κούρεμα. Το βλέπουμε με απάθεια τώρα που το ίδιο συμβαίνει στην Κύπρο, στην δικιά μας καμπούρα δεν το καταλαβαίναμε, σοβαρά απασχολημένοι με τα ποσοστά των κομμάτων στις εκλογές και πανηγυρίζοντας την "νίκη" των χρωμάτων μας.
Τότε βέβαια υπήρχε σε πολλούς η κουτοπόνηρη σκέψη πως ο δικός τους κλάδος θα εξαιρεθεί από τα μέτρα λόγω της πολιτικής ή συνδικαλιστικής δύναμης αλλά δεν κατάλαβαν πως αυτό αφορούσε μόνο τους ελάχιστους υπαλλήλους της Βουλής, κάποιους μεγαλοδημοσιογράφους και μερικούς ακόμα για όσο διάστημα είχαν την ανάγκη τους κι έτσι η πτώχευση ΤΟΤΕ που θα μπορούσε να ήταν μια καλή λύση "κάηκε".
Διότι το πλεονέκτημα της πτώχευσης είναι η επιλογή του χρόνου, επιλέγεις την στιγμή που θα μπορούσες να ανακάμψεις, όταν στην "επιλέγουν" οι άλλοι είναι από τα χειρότερα που μπορούν να σου συμβούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου